۱۳۸۶ آبان ۲۴, پنجشنبه

شعار های ورزش

سه روز در هفته ورزش داریم . همه یگانها که بالغ بر 5000 هزار نفرهستند با لباسهای متحد الشکل سفید رنگ و شلوار خاکی به میدان رژه که زمینی آسفالت شده و بسیار وسیع و مستطیل شکلی است می روند و دور آن را اول سه دور میدومدو سپس نیم ساعت نرمش میکنند . در هفته های اول ورزش بدون اسلحه ژ3 انجام می شد . اما در هفته های اخیر با اسلحه می دویم و ورزش می کنیم . ژ 3 اسلحه سنگینی است و 4200 گرم وزن اسلحه بدون گلوله آن است . نرمش های اسلحه و همچنین تمرین های جنگ سر نیزه آمادگی بدنی سربازان را بالا می برد و آنها را برای اردوی جنگی و تمرین ها و مانور هایی که به زودی خواهیم داشت آماده می کند .

در حین دویدن هر یگان شعار های جالبی می دهند که بعضی روحیه بخش و بعضی حماسی و گاهی خنده دار هستند . این شعار ها توسط بچه های یگان که صدای بلند تری دارد گفته میشود . معمولا هر یگان دو سه نفر برای شعار دادن دارد . روی برد آسایشگاه بچه های شعر هایشان را می چسبانند و در زمانهای استراحت با هم تمرین می کنند .

شیوه شعار دادن در میدان رژه به این شکل است که یک شعر یا شعار به چند قسمت تقسیم می شود و ارشد شعار هر قسمت را می خواند و بقیه افراد یگان که 120 نفر هستند آن را تکرار می کنند . بعضی از شعار ها حماسی بعضی مذهبی و بعضی حالت کل کل و خط و نشان کشیدن برای بقیه یگان ها و به رخ کشیدن آمادگی جسمانی افراد هر گروه است . در یگان ما تعداد بچه های آذربایجان بیشتر است و بعد از آنها بچه های تهرن و دیگر نقاط ایران و بزنم به چوب اکثر بچه های ما بدنهای ورزیده و آماده ای دارند . اینکه نام بچه های آذربایجان را آوردم به خاطر این است که خدا وکیلی این ترکها با غیرت هستند و احساسات ناسیونالیستی قوی دارند . از آنجایی که من هم خون آذری از طرف مادری در رگهایم دارم علاوه بر بچه های تهران و شیراز و اصفهان و یزد با بچه های آذربایجان که معمولا با خودشان می چرخند نیز دوستی نزدیکی داریم و هر گاه اختلاف قومیتی بینمان می افتد قضیه به راحتی حل و فصل می شود و شیرینی و شکلات در آسایشگاه پخش می شود تا کام ها شیرین شود و تلخی و کدورتی باقی نماند . به هر حال صد و بیست نفر از اقصا نقاط ایران ماندشان در یک محل به مدت دو ماه بدون بحث و در گیری نخواهد بود .

از ماجرا دور نشوم در این پست میخواهم شعار های ورزش صبحگاه را بنویسم .

شعار ها ... نوشته های بلد شده یا تو پر جواب افراد یگان به آنچه ارشد شعار می گوید است :

ایران وطنم ( صدای ارشد شعار ) .... ایران وطنم ( صدای صد بیست سرباز همراه با کوبش همزامان کف پا بر زمین که صدای هول انگیزی درست میکند )
خاکش کفنم .... خاکش کفنم

صد و ده ( نام یگان ما صد و ده است ) ....... شیر ِ .... صد و ده ..... شیرِ


بگویید ــــــــــــــ بگویید ــــــــــــ به دشمن ــــــــــــــــ به دشمن ـــــــــــــــــ صد و ده ــــــــــــــــــــ صد و ده ــــــــــــــــــ یگان ِ ـــــــــــــــــ یگان ِ ــــــــــــــــ دلاور ـــــــــــــــــــ دلاور ــــــــــــــــــ تکاور ـــــــــــــــــ تکاور ـــــــــــــــــــ به میدان ـــــــــــــــ به میدان ـــــــــــــــــ می آید ــــــــــــ می آید

ای ایران ای مرز پر گهر ... الی آخر



بعضی از شعار ها تنها اصوات کشیده و منقطع است که بشکل آهنگین ادا می شود مانند : هیا هیا هیا هو ـــــــــــــ هیا هیا هیا هو ـــــــــــــ هو هو هو هو هیا هو ـــــــــــــــ هو هو هو هو هیا هو ...

بعضی از شعار ها حالت کل کل با بقیه یگان و دعوت از انها برای تلاش بیشتر دارد مانند :

یگان عقبی رو فوتش کنید فوتش کنید ـــــــــــــ یگان عقبی رو فوتش کنید فوتش کنید ـــــــــــــــــ نفس نداره ، نفس نداره ـــــــــــــــــــ نفس نداره نفس نداره .... و بعد همه افراد یگان در حال دویدن بر می گردند و یگان عقبی را فوت می کنند و بعد دست می زنند و به جلو بر می گردند و شعار دوباره تکرار میشه .

صد و ده قهرمان ـــــــــــــ زلزله پادگان

روحیه ــــــــــــــــ عالیه ــــــــــــــ اتحاد ــــــــــــــ عالیه ــــــــــــــ رفاقت ـــــــــــــــ عالیه ـــــــــــــ همدلی ـــــــــــــــ عالیه ـــــــــ همبستگی ـــــــــــــ عالیه ــــــــــــــــ انظباط ـــــــــــــــ عالیه ــــــــــــــــــ ورزش ــــــــــــــــ عالیه ـــــــــــــــ صد و ده ــــــــــــــــــــ عالیه

بعضی از شعار ها هم شعر های خوانندگان بدبختی است که اگر بفهمند شعرشان چطور در پادگان تغییر میکند و خوانده میشود احتمالا دهنشان باز می ماند مانند شعر بنیامین ( دنیا دیگه مثل تو نداره )

ارتش مث صد و ده نداره ــــــــــ نداره نه میتونه بیاره ــــــــــــــ دلا همه بی قرار رژه ــــــــــــــ رژه ای که مرخصی نداره ـــــــــــــــ هیچکی مث ما نمیتونه ــــــــــــــ پاشو اینطور رو زمین بکوبونه ــــــــــــ ژ 3 چسبیده رو سینه هامون ـــــــــــــــ میلرزه زمین زیر پاهامون .... هاها

پادگان به گوش ....... ما همه یک به یک اهل ورزشیم
تکاور ، دلاور ، شیر ارتشیم
فتاده ترس ما به قلب دشمنان
همچو رعد ، همچو برق ، مرد ِ آتشیم


میدوم خیلی هاش مسخره هست اما باور کنید هواس آدم را از سختی حرکات رزمی پرت میکند