با صدایی آرام داستانش را خواند . اکثر حاضران به شدت داستانش را نقد کردند و آن را بی شباهت به یک انشا نداستند . تمام وقت جلسه را به دفاع از داستانش پرداخت و آنقدر با غرور حرف زد و من من کرد که دیگر از نفس افتاد . استاد جلسه فقط یک جمله گفت :
ــ اگر داستان همینگوی را هم جلوی رویش نقد کرده بودیم انقدر از داستانش دفاع نمی کرد .
