۱۳۸۶ بهمن ۵, جمعه

...8...




یک مثالی از قدیم بوده که بلا نسبت ، دور از جون ، روم به دیفال ! گلاب به روتون ... یک عاملی ( شخص یا کاری خاص یا اتفاقی نا خوشایند ) مثل اره تو اونجای آدم فرو رفته باشد . بدبختی این است که در این وضعیت نه راه بیرون کشیدن اره را داری نه راه فرو کردنش را . در زندگی اتفاقاتی می افتد که مثال همان اره است . چیزی که من از سختی یا دشواری این مسیر و این دوره اینجا می نویسم تنها مشتی نوشته اند که تنها انگشتانم تق تق کنان نوشته اند و گاهی شاید برای شما خیلی هم باحال و هیجان انگیز باشند اما دشواری مسیری که طی شده و خواهد شد چیزی بیش از یک پست با ده دوازده پاراگراف نوشته است . لحظه هاییست که دقیقه شده و دقایقی که ساعت شده و کش آمده و جان را بالا آورده تا طی شود و و به روز برسد و باز هم اسلوموشن و سخت بگذرد تا هفته شود و ماه شود و ادامه یابد تا به اینجا که هستم برسد .


از فردا برای گذراندن دوره سه هفته ایی جنگ در کوهستان و کویر ، و همچنین دوره سه روزه ی زندگی در شرایط سخت به مناطق اردوگاهی کوهستانی اعزام خواهیم شد . شرایط هوای محلی که اردوگاه اول ما در آن واقع است از لحاظ سرما وحشتناک است . دمای منهای 25 درجه سانتیگراد با زندگی در چادر های دو نفره تنها چیز های سخت این اردو نیست . نبود حمام و دستشوئی وهمچنین نداشتن وسیله گرما زا در شب و همینطور تحویل ندادن کیسه خواب نظامی به ما تنها گوشه ای از سختی این دوره است . تمرینات دشوار و طولانی مدت و در نهایت دوره زندگی در شرایط سخت بسیار دشوار تر از آن چیزی است که شما اینجا می خوانید یا من می توانم اینجا بنویسم .


صد البته در طول روز آموزشها و تمریناتی مفرح و حرفه ای خواهیم داشت که استخوان را می ترکاند اما بعضی چیزها برای من سوال است . اینکه چطور بدون وسیله گرمازا در یک چادر ده نفره بدون کیسه خواب و تنها با دو پتو که در اختیار داریم باید شب را به صبح رسانید ؟ اینکه چطور می شود در دوره زندگی در شرایط سخت سه روز بدون آب و غذا در دل کویر و در سرمای ترسناک آن باید بمانیم و بعد از سه روز که چیزی نخورده و نیاشامیده ایی جلویت یک وانت مرغ زنده ول کنند که در کویر خدا جفتک چهار پشت می اندازند و می دوند و با آن حال گرسنگی و ضعف باید بدوی و یاکی را با دست بگیری یا سنگ پرتاب کنی تا مرغی را شکار کنی ... سر ببری ... با خونش رفع تشنگی کنی و پخته یا خام خام بعد از سه روز آن را به عنوان تنها وعده غذایی 24 ساعت بعد بخوری ؟ اینکه چطور در این سرما، آن هم در این زمستان بی سابقه باید عملیات کوه نوردی انجام بدهیم ؟ و بسیاری سوال دیگر که در ذهنم مانده و از یکی دو روز دیگر کم کم جوابهایشان را خواهم گرفت .


قبلا هم نوشته ام که از سختی نهراسیده ام اما هر چیزی باید معقول باشد ، از کیسه خواب که خودم از خانه خواهم برد بگذریم و حتا از نبود وسیله گرمایشی در سرمای شب کویر هم بگذریم اما از آنفولانزای مرغی که بعد از خودن مرغ خام ممکن است هر کسی دچارش شود نمی توان راحت گذشت .


وسایلی که باید با خودم ببرم را کنار گذاشته ام . مواد غذایی گرم مانند خرما و حلوا ارده و بیسکوییت و گردو و بادام هندی و کلا آجیل و انجیر خشک و حدود ده کنسور غذا و چند بسته شکلات ریتر اسپرت جیره غذایی من را تشکیل می دهد . داروهای سرماخوردگی و عفونت و چند نوع ویتامین و مولتی ویتامین ... دستمال مرطوب برای نظافت یا در واقع ادای نظافت را دراوردن ، نخ سوزن برای دوختن پارگی ها ( منظور پارگی لباس است ) لباس گرم و بادگیر . کلاه و دستکش اضافه ، الکل جامد برای آتش زدن و کتری و قابلمه و ماهی تابه کوهم که یک بسته یک وجبیست . همچنین کیسه خواب و دو عدد ملافه اضافه لیست مرا کامل می کند . اصولا استفاده از دو ملافه در داخل کیسه خواب که به دور بدن پیچیده شده باشد بیشتر از دو پتو ی کلفت کارائی دارد . اگر باور نمی کنید امتحان کنید .

تعدادی موارد ممنوع هم برای این سفر کنار گذاشته ام که اگر بشود از در دژبانی رد کنم می شود گفت که این دوره کمی آسانتر طی خواهد شد . از جمله یک عدد ام پی تیری پلیر پر از موزیکهای خوب و یک عدد پیک نیکی کوچک گاز سوز که جزء وسایل کوه نوردی ام است اما باید آنرا تکه تکه کنم و در بین خوراک و لباسهایم جاساز کنم . همچنین 3 عدد کپسول گاز کوچک برای پیک نیکی .


به فرمانده گروهان که باهم خیلی هم رفیق شده ایم گفتم که آخه توی این سرما چه وقت کویر رفتن و اردوگاه رفتن است ؟ گفت ارتش تمام کشور های دنیا از جمله روسیه و آمریکا و خیلی جاهای دیگر هم در این شرایط سخت اردوگاه می روند . حتی در شرایطی سخت تر از این . چشمکی زدم و گفتم آخه قربون شکلت اونها ضد یخ می خورن . فرق دارن با ما که چایی هم نمیدین که بنوشیم .