عکسهای زیادی در این سفر انداختم اما تعدادی از آنها را گلچین کردم و آنها که بیشتر دوست داشتم را برایتان می گذارم . این چند روز که از سفر برگشته ام بیش از 50 بار عکسها و فیلمهایی که گرفته ام را نگاه کرده ام . شاید فیلمهای تپه گوگردی و قله دماوند را در هیس بگذارم تا شما هم لذت ببرید اما هنوز تصمیم نگرفته ام .
دامنه کوه چشم انداز بسیار زیبایی دارد . پر از پروانه های رنگارنگ و گلهای وحشی که زیبایی آنها را در این عکس مشاهده می کنید . گویی که دست پنهانی
آنها را کنار هم کاشته است .
خروج گاز و سرد شدن سریع این شکل نا متعارف و بافت زیبا را به این توده سنگی هدیه داده است .
عقاب بزرگی که در دامنه قله پرواز می کرد را توانستم شکار کنم اما در نزدیکی قله دماوند که دمای هوا در هنگام طلوع حدودا منهای پانزده درجه سانتیگراد بود یک عقاب در آسمان دیدم که بدون اغراق طول بالهای آن سه و نیم الی 4 متر بود افسوس که از سرما دستانم بی حس شده بود و نتوانستم سریع دوربین را از زیر لباسم بیرون بکشم و عکسی از این عقاب بی نظیر بگیرم .
غروب فرا رسید و این یادگار زیبا را در شب تولدم برایم به جا گذاشت . طلوع رابیشتر از غروب دوست دارم اما غروب خوشید بر دامنه غربی دماوند هم بی شک سرودنیست . این عکس را دوست دارم
قبل از حرکت در حال لباس پوشیدن و امتحان کردن وسایل بودم تا مشکلی در راه پیش نیاید که یکی از بچه های گروه این عکس را انداخت . این هم اصلی ترین وسیله در صعود شبانه یعنی چراغ قوه است اگر چه چنان شب مهتابی بود که حقیقتا نیازی به چراغ قوه نبود .
این اتفاق را در نزدیکی قله و در هنگام طلوع می توانید مشاهده کنید . سایه دماوند در افق روبرو که در پشت سر من در این عکس می بینید افتاده است و منظره بی مثالیست که دقایقی من را در جای خود متوقف کرد و نفسم را در سینه حبس کرد . از روس سایه دماوند میتوان پی به عظمت آن برد .
نام این اثر مهم زمین شناسی که به اندازه یک ساختمان پنج طبقه است آبشار یخی می باشد که از دوره اول زمین شناسی به جا مانده است . متاسفانه لنز مناسبی همراه نداشتم و این عکس را از فاصله 400 متری انداخته ام به همین جهت شاید متوجه عظمت این اثر طبیعی نشوید اما در همین حد بگویم که آبشار یخی در ارتفاع حدودا 4850 متری قرار دارد اما به وضوع از پای کوه قابل تشخیص و مشاهده است .