سخنانی از موبد رستم وحیدی در همایش ربران دینی در دهلی نو
فلات ایران از دیرباز محل زندگی مردمی شجاع و سلحشور بوده که خود را آرین و از نژاد آریایی می دانستند.
این اقوام در دوره های قدیمی تر در سرزمینهای شمالی فلات به طور مشترک با اقوامی که به هند مهاجرت
نمودند و اقوامی که به اروپا رهسپار شدند، زندگی می کردند و باورها، اسطوره ها و دین های مشترکی داشتند .
مهاجرت این اقوام به سرزمینهای جنوبی و غربی بدون تردید مستلزم حرکت های جمعی و جنگ با اقوام بومی
و دفاع از مواضع تسخیر شده بوده است که در این زمینه حماسه ها و داستانهای پهلوانی آنان در " یشت ها"
و " وداها " دیده می شود.با شکل گیری زندگی آرام در وضعیت جدید در فلات ایران و روی کردن به شیوه
کشاورزی به جای زندگی عشیره ای و ایجاد روستاها و ساختن خانه و آبادی ، ایرانیان به جای روحیه جنگجویی
و تهاجمی، به آرزوهای صلح دوستی و آرامش روی نمودند و بیشتر سعی در حفظ و آبادانی روستاها و پرداختن
به تمدن شهری داشتند، چرا که در اینگونه تمدنها، زندگی همراه با برنامه ریزی و کار و کوشش و نگهداری آذوقه
را به همراه دارد و بیشتر مردم در پی داشتن زندگی آرام و دور از هیاهو و جنگ هستند.
با این شیوه زندگی، در اصول عقاید ایرانیان صلح و دوستی و مهر و محبت نقش ویژه ای یافته و در دین
زرتشتی که با پیدایش اشوزرتشت و نیک شمردن اهورا به جای دئوا آغاز گردید، جنگ و داشتن نبرد افزار
نکوهش گردید. در سرودهای اوستا آمده است : می ستایم دین پاک مزدیسنی را که دور کننده جنگ، کنار نهنده
نبرد افزار، و مبشر از خودگذشتگی و راستی است. این تعلیم که در نماز روزانه هر یک از زرتشتیان
خوانده می شود ، در حالی توسط زرتشت به پیروان داده شده که تهاجم تورانیان به عنوان نمادی از زندگی
صحرا گردی به ایرانیان که نمادی از زندگی روستا نشینی بر پایه کشاورزی بودند، همواره انجام می شد
و زرتشتیان در باورهای خود دور شدن این تهاجمات و پایدار شدن صلح و دوستی را در بین همه اقوام و
قبایل از اهوارا مزدا آرزو می کردند.
همچنین در آفرینگان که برگرفته از یسنا است، چنین سراییده می شود : بشود که در این جایگاه، آشتی بر
جنگ غلبه یابد، دوستی بر خودخواهی چیره گردد، و راستی بر دروغ پیروز شود.بر پایه این سرود، تاثیر
عمیق تعلیم صلح و دوستی که از سوی پیامبر زرتشت داده شده است، در روح فردی و فرهنگ اجتماعی
نفوذ نمود و ایرانیان خواستار آشتی، مهر و دوستی و آرامش در زندگی خود و همه مردم جهان گردیدند و
آرامش و شادمانی از ویژگی های فرهنگی و حتی سیاسی در ایران به شمار آمد.
چنانکه داریوش هخامنشی در سنگ نگاره خود در همدان چنین می نگارد : خدای بزرگ است اهورامزدا، که
این زمین را آفرید،که آن آسمان را آفرید ، که مردم را آفرید، که شادی را برای مردم آفرید.این اندیشه زیبا
و خردورزانه به عنوان یکی از اصول باورهای ایرانیان تا امروز در فرهنگ پویای ایرانی باقی مانده است و
به راستی می توان گفت ملت بزرگ ایران این باور زرتشتی را تا کنون پاس داشته اند و صلح دوستی و
مهرورزی یکی از صفات بارز همه ایرانیان است. ایرانیان خشونت را به هرگونه ای که باشد محکوم می کنند
و دوستی و صلح را در سراسر جهان و برای همه ملت های جهان آرزو می کنند.
ما زرتشتیان بسیار خوشنود و سرافراز هستیم که در سرودهای دینی ما همواره صلح و دوستی ستایش می شود
و برای ما شادمانی و خوشبختی همگانی از داده های نیک اهورایی شمرده می شود. ما زرتشتیان دوستی را
همراه با دوستی دیگران می دانیم و خوشبختی را در خوشبختی دیگران می جوییم. چنانکه در گاتها سرودهای
زرتشت می خوانیم : خوشبختی از آن کسی است که خوشبختی را برای دیگران بخواهد.
امید است در این همایش بزرگ که درباره صلح همگانی برپا گردیده، همه بتوانیم با تمرکز فکری و با ذکر
مانترای : " آخشتیش اناخشتیم "، " آرمئیتی ترومئیتیم " که از سرودهای مقدس اوستا است، در راه صلح و
آشتی جهانی هم پیمان و همراه باشیم.
همایش رهبران دینی جهان درباره " بشریت و صلح همگانی " فروردین ماه در دهلی نو برگزار شد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر