تا زمانی که می توانید سخن بگویید ، بگذارید کلامتان
مهرآمیزباشد . پیش از آن که دست ها از حرکت باز
ایستد بیایید هر اندازه که می توانیم بخشش کنیم .
تا زمانی که ذهن میتواند کار کند ، بیایید اندیشه های
پاک ، بزرگوارانه و مقدس داشته باشیم و از همه
مهم تر بیایید سرای خود را تا زمانی که چراغش
می سوزد ، آماده و به سامان کنیم .
تا زمانی که زنده ایم می توانیم خانه جاویدمان را زیبا تر
کنیم . وقتی که بار بر بستیم ، حتا با آنکه یقین داریم :
نا امید از در رحمت مشو ای باده پرست
اما باز هم روح معذب خواهد شد که چرا زیبا تر و
کامل تر نشده .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر