۱۳۸۴ اردیبهشت ۲۳, جمعه

پندار سبز (نیایش هفته)

برای آسودن ، ابتدا باید رها شدن را بیاموزیم . بسیاری از ما
دوست داریم که همواره چون کمانی که زه آن به سختی کشیده
شده است ، خمیده و تحت فشارباشیم ..
ما نیز مانند کمان نیاز داریم که گاه بدون زه باشیم و استراحت
کنیم ، تا بتوانیم در مواقع ضروری و هنگام فعالیت از نیروی خود
استفاده بهتری نماییم .
در بسیاری از مواقع ما سوگوار حادثه ای می شویم و بعد ازگذشت
زمانی گاه کوتاه و گاه طولانی متوجه می شویم که آن مشکلات سابق
به نسبت مشکلات فعلی بازی کودکانه بوده و یا وجودش در زندگی
ما ، از نظر شکل دادن به شخصیت ما ، کاملن ضروری و واجب
بوده است .
درست همانند سنگی قیمتی که در زیر فشار و آسیب جواهرساز تبدیل
به گوهری خوش تراش می شود .

هیچ نظری موجود نیست: