سالک مبارز نیازی به پیشینه فردی ندارد . پیشینه فردی تمام خاطرات آدمیست .
تمام آنچه از بدو بسته شدن نطفه آدمی آغازمی شود و تا لمس مرگ باقی می ماند .
پیشینه فردی و یا مجموعه خاطرات آدمی چه شیرین و چه تلخ ، نباید در کوله بار
، سالک بر روی هم تل انبار شود زیرا در جایی آنقدر سنگین میشود که کمر
سالک را خواهد شکست .
از گذشته شخصی باید عصاره ای اندوخت به نام تجربه . نه بیش و نه کم . سالک
آنقدر فرصت ندارد که گذشته شخصیش را مرورکند . این مرور کردن فایده ای هم
برای او نخواهد داشت . او نه مجاز به حسرت خوردن است و نه مجاز به مغرور شدن .
برای او تنها عمل کردن و خندیدن مجاز است . فرصت اندک است و راه در پیش .
راهی که سالک انتخاب میکند ، راهیست که در آن، عشق باشد . تنها این صورت است
که سالک به راحتی می خندد و عمل می کند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر